Ruben Bunder (41) geeft een rondleiding door zijn nieuwe galerie. Een gigantische ruimte met uitzicht over het water en het meest historische stuk van Amsterdam. “Eind november gaan we open", glundert de ondernemer. Hij doet het overigens niet alleen, maar samen met zijn evenknie en compagnon Meier Boersma. Ze hebben het druk. Naast het openen van de tweede galerie zijn ze bezig met de voorbereidingen voor PAN Amsterdam en staan er werkreisjes naar België en Kopenhagen op de planning. 

Ook interessant voor ondernemers: 'Zakelijk luistervoer: dit zijn de 10 business podcasts van 2025'

“Jazeker. Stapje voor stapje. Maar vooralsnog oriënteren we ons met name op de Nederlandse markt, omdat we vinden dat daar nog veel winst te behalen valt. De Nederlandse kunstverkoop beleefde hoogtijdagen in de jaren “90 en begin jaren 2000. Dat willen we terugbrengen. We willen Amsterdam weer op de kaart zetten als het gaat om contemporaine kunst en een nieuw publiek aanzwengelen.”

“Het leek me gewoon tof om galeriehouder te zijn, al had ik geen idee wat dat precies inhield. Omdat er een galerieruimte vastzat aan het studentenhuis waar ik woonde, was dat ineens mogelijk. In de eerste jaren heb ik van tentoonstelling naar tentoonstelling geleefd en studeerde ik ernaast. Er zat niet echt een lijn in. Ik verkocht wat kunst, betaalde er mijn huur van en kon ernaast een beetje feesten.”

Lees ook: 'Klantcontact: onderzoek levert 10 gouden regels op'

“Toen ik stopte met mijn studie. Ik was 25 en realiseerde me dat ik een keuze moest maken. Ga ik hiermee door? En hoe breng ik er lijn in? Ik ben met Meier Boersma gaan zitten, die ik kende van vroeger. Hij was afgestudeerd econoom en had ervaring in de culturele sector.” 

“Ik wilde graag met Meier in zee, zag in hem de perfecte compagnon. “Kunnen we doen”, zei hij, “maar dan moeten we het anders gaan aanpakken”. Hij gaf me het beste advies dat ik toen nodig had: “Je moet stoppen met het opeten van je galerie”, zei hij. Zoek een baan, leef van het geld dat je daarmee verdient en laat het geld van de galerie ondertussen groeien”. Dat deed ik, want er moest iets gebeuren.”

“Naast de galerie hadden we beiden een baan. Ik werkte als chef-kok en Meier als sociaal econoom en consultant. Wat we met kunst verdienden, investeerden we in de galerie. Wat er aan het eind van het seizoen overbleef, keerden we onszelf uit als vakantiegeld. En dat potje groeide langzaam. Net als onze naam en ons netwerk.”

Ook interessant: '#Techtalk 9: Remy Gieling – Nu investeren in AI, snel oogsten'

“Absoluut. We hebben het vijftien jaar zo gedaan, allebei een baan én de galerie. Dat was niet altijd makkelijk. We hebben echt moeten beuken. Maar goed, we groeiden, werden steeds beter en slimmer. Sinds een jaar zijn we fulltime galeriehouder. We kwamen op het punt dat we de banen ernaast niet meer nodig hadden. In Kopenhagen aten we bij NOMA en heb ik het woord genomen. Het was echt een momentje, een mijlpaal.” 

Hoe had je carrière eruit gezien als je zijn advies terzijde had geschoven? “Misschien was ik er dan wel mee gestopt, was ik full time chef-kok geworden. Ook leuk, ik was er best goed in. Maar ik ben ontzettend blij dat het zo gelopen is en we nu hier staan.”

“Maak fouten! Daar leer je het meest van. Verder zou ik mezelf een schop onder m”n hol geven! Iets minder feesten, blauwe enveloppen open maken en niet laten liggen. Ik heb boetes gehad waar de belastingdienst een nieuw pand mee kon bouwen. Zo onnodig.” 

Bunder en Boersma hebben het inmiddels drukker dan ooit. Met de opening van de tweede locatie en internationale beursdeelname zetten ze grote stappen. De mannen blijven volgen in hun (kunst)route naar internationaal succes? Zie Instagram @vriendvanbavink. 

Lees verder over AI: ‘Veelvoorkomende zakelijke problemen die AI kan oplossen’